Danuta Bartoszuk

(nie)smak sztucznych świąt

gdy na choince brak miejsca

dla ciepłych wspomnień

dziewczynka z krainy lodu

wiesza

oszronione serce

kryształowe łzy

obyśmy za rok szczęśliwie nie doczekali

tak samo sztucznych życzeń

i plastikowych uśmiechów

niech opróżnione butelki

nie wypełnią się echem wyzwisk

wbrew logice

najbardziej grzeje

pamięć o zimnych ogniach

Bianka Kunicka – Chudzikowska

medalik

malusieńki nie wypatruj gwiazdeczki na niebie

przecież ona dziecinko tam nie świeci dla ciebie

wyczekana zabłyśnie w domach pełnych radości

we wspomnieniach po twoim przecież jej nie ugościsz

twoje święta wyśnione oglądane przez szyby

przecież masz takie same no to co że na niby

nie wypatruj maleńki jej już dłużej na niebie

gdy mróz przyjdzie to ona cię zabierze do siebie

choć dla innych dziś gwiazdka prezentami zabłyśnie

tylko ciebie ulula w swej niebiańskiej kołysce

Beata Zwierowicz

To co ważne

karp w stawie

obrus w pralni

choinka w lesie

pierwszym śniegiem przykryta

już czas

w ciszy tej Nocy

stawiam trzeci talerz na stole

na dnie serca pragnienie

w Twojej dłoni opłatek

wystarczy

Dla Nas…

B.Z.  grudzień 2017

Bożena Wiesiołek

najcieplejszy wiersz w roku

zdumiewa mnie  świat, że cały ten mróz

nie zraża go do bycia dobrym,

do przynoszenia mi każdego roku

pachnącej marzeniami choinki,

rozpakowanych prezentów przez

figlarne dzieci spod mojego dachu

i szklanki mleka dla spragnionego

wysiłkiem Mikołaja.

boję się kiedyś wstać i nie zauważyć

spadających na delikatne dłonie

płatków śniegu, idealnie rozłożonych

w przestrzeni i rozrywających

złe spojrzenia.

świat tak dobry –

choć tylko raz w roku tak rozpalający

jak ten wiersz –

rozpiera mnie dobrem i

przemienia w ciepło,

podając przy tym bez zapytania

gorące kakao.

Tags: Boże Narodzenie, poezja, Święta, wiersze